MARIA BIRJINA DOHATSUAREN ZERURATZEA
Jai nagusia
I. Irakurgaia
Emakume bat eguzkiz jantzita, iretargia oinazpian.
Apokalipsia liburutik
Ap 11, 19a; 12, 1-6a. 10ab
Edegi zan Jainkoaren santutegia zeruan eta
haren itun-kutxa agertu zan santutegian. Seinale handia agertu zan zeruan:
emakume bat eguzkiz jantzita, iretargia oinazpian eta hamabi izarreko koroa
buruan. Umedun egoan eta, erdiminez eta umegintzako oinazez, garrasika
ziharduan.
Beste seinale bat be agertu zan zeruan:
herensuge gorri handi bat, zazpi buru eta hamar adar ebazana, eta buruetan
koroa bana. Bere buztanez zeruko izarren herena arrastaka hartu eta lurrera
jaurti eban. Herensugea, umea izateko egoan emakumearen aurrean gelditu zan,
jaio orduko semea irunsteko.
Emakumeak semea izan eban, herri guztiak
burdinazko makilaz gobernatuko dituana; hartu eben semea eta Jainkoaren
tronuraino eroan eben. Emakumeak, barriz, basamortura egin eban ihes; han leku
bat prestatu eutson Jainkoak.
Orduan, ahots handia entzun neban zeruan
esaten:
«Orain
etorri dira
gure
Jainkoaren salbazinoa, indarra eta erregetza,
eta
beraren Mesiasen agintea».
Jaunak esana.
Erantzun-salmoa
Sal 45 [44], 10. 11. 12. 16 (R/. 10b)
R/. Zure eskuman dago erregina,
urre finez apainduta.
V/. Errege-alabak dozuz zeure aukeratuen artean,
zure
eskuman erregina, urre finez apainduta. R/.
V/. Entzun, alaba, eta ikusi, makurtu egizu
belarria,
ahaztu
zeure herriaz eta aitaren etxeaz. R/.
V/. Zoraturik dago erregea zure edertasunaz;
bera
dozu jaun, egiozu ahuspez agur. R/.
V/. Pozik eta alai daroez,
eta
erregearen jauregira sartzen dira. R/.
II. Irakurgaia
Lehenengo Kristo, lehen-frutua danez;
gero,
Kristorenak, hau barriro etortzean.
San Paulo Apostoluak Korintoarrei egindako lehenengo epistolatik
1 Ko 15, 20-27a
Senideok: Biztu da Kristo hilen artetik,
heriotzatik biztuko diranetan lehen-frutu. Izan be, heriotza gizon baten bidez
etorri zan lez, gizon baten bidez etorri da hildakoen biztuera be. Eta Adamegaz
daben alkartasunagaitik gizaki guztiak hiltzen diran lez, Kristogaz daben
alkartasunagaitik guztiak bihurtuko dira bizira.
Baina bakotxa bere sasoian: lehenengo
Kristo, lehen-frutua danez; gero, Kristorenak, hau barriro etortzean. Gero,
azkena izango da, Kristok, Jainkoaren kontrako nagusitza, aginte eta indar
guztiak ezereztu ondoren, Jainko Aitari erreinua emongo deutsonean. Kristok
errege izan behar dau-eta, Jainkoak arerio guztiak haren oinazpian ipini arte.
Azkena ezereztuko dan arerioa heriotza izango da. Izan be, «gauza guztiak haren
menpean jarri ditu Jainkoak».
Jaunak esana.
Aleluia
R/. Aleluia.
V/. Zerura jasoa izan da Andra Maria;
pozik
dagoz aingeruak. R/.
Ebanjelioa
Handiak egin
deustaz Ahalguztidunak;
gora jaso ditu
ezerezak.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik
Lk 1, 39-56
Aldi haretan, Maria jagi eta bizkor-bizkor
mendi aldera joan zan, Judeako herri batera, eta, Zakariasen etxean sartuta,
Elisabeti agur egin eutson.
Mariaren agurra entzun eban orduko, salto
egin eutson Elisabeti seinak sabelean. Elisabet Espiritu Santuaz bete zan, eta
esan eban oihu handiz: «Bedeinkatua zu emakumeen artean, eta bedeinkatua zure
sabeleko frutua. Nor naz ni, nire Jaunaren ama ni ikustera etortzeko? Zure
agurra nire belarrietara heldu orduko, salto egin deust umeak pozez sabelean.
Zorionekoa zu, Jaunak esan deutsuna beteko dala sinistu dozulako!»
Mariak esan eban:
«Goratu egiten dau nire arimak Jauna,
pozaren pozez daukat neure barrua,
ze, Jainkoa da nire salbazinoa,
ikusi dau-eta mirabe honen ezereztasuna.
Horregaitik, zorioneko deituko nabe gaurdanik
gizaldi guztiek,
ze, handiak egin deustaz Ahalguztidunak;
santua da haren izena,
eta haren errukia gizaldiz gizaldi
begirune deutsoenengana.
Bere besoaren indarra erabili dau,
buru-harroak hondatu ditu;
bota ditu euren aulkietatik ahaltsuak,
eta gora jaso ditu ezerezak;
ondasunez bete ditu gose ziranak
eta esku-hutsik bialdu aberatsak.
Lagun etorri jako bere morroi Israeli,
bere errukiaz gogoraturik;
halan eutsien gure gurasoei berbatua,
Abrahami eta ondorengoei betiko esana».
Mariak hiru hilabete inguru egin eban Elisabetegaz; gero, etxera bihurtu zan.
Jaunak esana.
IRUZKINA
Senideok: Hemen gagozanok, nagusiak gara-ta, Mariaren irudia
apainduriazko berba gozo eta ahaltsuz goraltzen ezagutu dogu. Aldi haretan
nahinon ospatzen ziran "maiatzeko
lorak", edo "hilaren
lehenengo zapatuak", "Mariaren
alaba" taldeak, eta zelango olerkiak neskatxa Jaunartu barrien ahotan!...
Gaur hainbatek ditue gogoa eta amesten dabez hareik aldiak, eta oneraspenak.
Baina beste hauxe ere badakigu: Krisi aldietan iturrietara jo behar dala, orbelak baztertuz,
enborrari eusteko; hazurrak kenduz, maminagaz geratzeko.
Ba, egia bada maite dogula Maria, eta, biziaren iturburu dan
Jainkoaganako ibilbidean, bidelagun gura dogula, gogoan hartu geikez Isabel
ahaideak luzatzen deutsozan berba gozoak: «Zorionekoa
zu, sinistu dozulako!»; eta baita geure erantzun bihurtu geike Mariak
Aingeruari emondakoa: «Hona hemen
Jaunaren mirabea!»
Zer esan gura dauan honek? Apaingarri goragarri hutsak bertan-behera itxi eta, Mariaren antzera, gure uste on osoa (konfiantzea) Jainkoagan jartea; eta zerbitzuak hartzera barik, zerbitzatzera urtetea, Jainkoak egin deuskun bizitza erregalu hau eskertzeko bide lez. Ziurtasun honexetan oinarrituta: Jainkoak berak osotuko dauala gure bizitza hau, egun baten, gaur Mariarena osotu dauan lez. Halantxe ospatzen dogu Jainkoaren aintza betean.