1130_San Andres Apostolua

Azaroaren 30ean

SAN ANDRES, APOSTOLUA

Jaia

I. Irakurgaia

Mezutik dator sinistea,
eta Kristoren barri emotea da mezua.

San Paulo Apostoluak Erromatarrei egindako epistolatik

Erm 10, 9-18

    Senideok: Zeure ahoz autortzen badozu Jesus Jauna dala, eta zeure bihotzean sinisten badozu Jainkoak hilen artetik biztu ebala, salbatuko zara. Izan be bihotzez sinisten dauana zuzentzat hartzen dau-eta Jainkoak, eta ahoz autortzen dauana salbatu egiten da. Liburu Santuak dino: «Harengan sinisten dauana ez da lotsagarri  izango».
    Judegu izan ala ez, ez dago bereizketarik, bat bera da-eta guztien Jauna, dei egiten deutsoen guztientzat eskuzabala. Izan be, «Jaunaren izenari dei egiten deutsona salbatuko da».
    Zelan, ostera, dei egin, harengan sinisten ez badabe? Zelan sinistu, haren entzuterik ez badabe? Zelan entzun, nork iragarririk ez bada? Zelan iragarri, haretarako bialdurik ez bada? Liburu Santuak dinoan lez: «Bai ederrak barri onak ekartzen dabezanen oinak!» Ez deutsoe, ostera, danek harrera ona egin Barri Onari. Isaiasek dino: «Jauna, nork sinistu dau gure mezua?» Beraz, mezutik dator sinistea, eta Kristoren barri emotea da mezua.
    Eta nik itauntzen dot: «Ez ete dabe entzun?» Bai, horixe: «Lurbira guztira zabaldu da hareen berbea, munduaren bazterreraino hareen mezua».

Jaunak esana.

 

Erantzun-salmoa

Sal 19 [18], 2-3. 4-5b (R/. 5a)


R/.
   Lurbira guztira zabaltzen da hareen ahotsa.

V/.   Zeruek Jainkoaren aintza dabe kontatzen,
ortziak haren eskuen lana iragartzen.
Egunak egunari luzatzen deutso mezua,
gauak gauari jakinarazoten. R/.

V/.   Berbotsik eta hitzik barik,
entzun ezinezkoa da hareen ahotsa.
Lurbira guztira zabaltzen da hareen hotsa,
munduaren bazterreraino hareen hizkera. R/.

 

Aleluia

Mt 4, 19

R/.   Aleluia.

V/.   Zatoze Neugaz, dino Jaunak,
        eta giza arrantzale egingo zaituet R/.

 

Ebanjelioa

 Hareek, bat-batean, ontzia eta aita itzirik,
jarraitu egin eutsoen.

  Jesu Kristoren Ebanjelioa San Mateoren liburutik

Mt 4, 18-22

    Aldi haretan, Jesusek, Galileako laku-bazterrean zehar ebilela, anaia bi, Simon, Pedro deitua, eta haren anaia Andres, ikusi zituan, sarea uretara botatzen, ze arrantzaleak ziran. Jesusek esan eutsen: «Zatoze neugaz eta giza arrantzale egingo zaituet». Hareek, beste barik, sareak itzi eta jarraitu egin eutsoen.
    Aurrerago, beste anaia bi ikusi zituan, Santiago eta Joan, Zebedeoren semeak, aitarekin ontzian sareak konpontzen. Eta dei egin eutsen. Hareek, behingoan, ontzia eta aita itzirik, jarraitu egin eutsoen.

Jaunak esana.

 

IRUZKINA

Testu labur baina aberatsa dala esan geike hainbat gauza aurkitu geikezalako bertan.

Lehenengo ta behin, Jesus bere eginkizuna hasterakoan, batetik lagun bila dabil; ez dau bakarrik jokatu gura, beste batzuk ere erakarri gura ditu bere eginkizunera. Eta, bestetik, erakundetik (instituzinotik, Jerusalemdik, ortodoxiatik) urrun jarten dau lehen harria: Galilean, jentilen lurraldean.

Aukeratuekaitik dinoskunetik ere beste zeozer atara geike: lehenengo anaia biak (Pedro eta Andres) euren ogibide dan ondasunetik askatzen dauz: txalupa bertan behera lagata jarraitzen deutsoe. Eta hurrengo anaiek aita eta ontzia lagaten dabez: ondasunetatik eta familiagandik askatzen ditu.

Zer ete eukan Jesusek gizon hareek bat-batean izteko ogi-bidea, ondasunak, familia… Kezkaturik egozan? Bilatzaileak ziran? Jesusengan aurkitzen dabe bilatzen ebilzana?

Jesusen jarraitzaile izateko, haren deia entzuteko, bilatzaile izan behar da. Askatasuna amestu behar da. Danerik euki ezkero ezin da Jesusen deirik entzun.